|
|
Vlaamse Reumaliga vzw
Documentatie
De behandeling van reuma zonder geneesmiddelen
Een ervaring met zuur-base-balans
|
|
Voorwoord |
|
Op een internetsite over Sjögren schreven artsen over acidose bij nieraantasting. Omdat hierover nog geen publicaties verschenen zijn hebben dokter M. Segers (fysische geneeskunde) en B. Hermans het onderstaand verslag gemaakt.
|
Inleiding |
|
In de loop der tijden is door de uitstoot van allerlei chemicaliën het milieu zodanig verzuurd, dat we momenteel al duidelijk de schade kunnen vaststellen in de natuur. Het afsterven van de zee, de rivieren en de wouden maakt duidelijk dat de natuur problemen heeft met deze onevenwichtige situatie.
In ons organisme is deze toestand nagenoeg hetzelfde. De in het menselijk lichaam aanwezige zuur-baseverhouding heeft een beslissende invloed op verschillende levensgebeurtenissen in ons organisme.
In het beste geval is deze verhouding in evenwicht, wat overeenkomt met een pH-waarde 7 van de urine. Ligt de pH-waarde onder de 7, dan overwegen zure urinebestanddelen. Ligt de pH-waarde onder de 6 dan is die verschuiving ziekelijk geworden. Bij een pH-waarde hoger dan 7 overwegen de basenbestanddelen.
|
Storingen in zuur-base balans |
|
Bij langdurige verschuivingen in het zuurgebied stijgt het aandeel van de zure stofwisselingsproducten in de celvloeistof en in de urine. Dit kan leiden tot aanzienlijke storingen in het menselijk organisme.
Hoe groter het aandeel van de zure stofwisselingsproducten, hoe slechter die worden uitgescheiden. Dit leidt tot een versterkte ophoping / verzameling van onoplosbare stofwisselingsresten zoals b.v. urinezuur, wat jicht en steenvorming in de afleidende urinewegen met zich meebrengt.
Tegelijkertijd stapelen de zure stofwisselingsresten zich op in het weefsel, waardoor de stijfheid van de rode bloedcellen in de bloedhaarvaten bevorderd wordt. Verminderde beweeglijkheid van de rode bloedlichaampjes geeft aanleiding tot vaatblokkade.
De verschuiving van het zuur-base-evenwicht in het zure gebied is een typisch begeleidend verschijnsel van de sterk toenemende stofwisselingsstoringen.
Langdurige stofwisselingsstoornissen komen bij de volgende ziekten voor: suikerziekte, jicht, leverziekten, gal-, nier- en blaasstenen, aderverkalking, hart- en bloedsomloopstoornissen, hoge bloeddruk, verstopping, bronchitis, astma, migraine, kanker.
Deze verschuivingen in het zuurgebied komen tegenwoordig alleen al door onze levensomstandigheden steeds meer voor. De verschuivingen worden versterkt door de overvloedige toevoer van zuurvormende voedingsmiddelen zoals b.v. vlees, vet, kaas, eieren, alcohol en nicotine.
|
Buffercapaciteit van organisme |
|
Bij een te hoge belasting van de spier gaat de aërobe (zuurstof) verbranding over in een anaërobe toestand en wordt melkzuur geproduceerd. Deze zuren worden in normale omstandigheden gebufferd door alkalireserves (koolzuurreserves). Bij een blijvende anaërobe spierarbeid worden deze zuren opgestapeld en ontstaat een productievermogen. De productielimiet wordt door de buffercapaciteit bepaald. De vermindering van de buffercapaciteit en de regeneratietijd na een geforceerde ademhaling bij sportlui zegt veel over de conditie.
|
Alkalireserve |
|
Voor buffering, afbouw en eliminatie van zuren zijn mineralen en spoorelementen nodig.
Met het mangaanhoudende enzym pyruvaatcarboxylase (koolzuurzout) en met gluconeogenese (vorming van glucose uit eiwitten en koolhydraten) worden de zuren afgebroken. De zinkhoudende carboanhydrase (koolzuurenzym) is nodig voor uitscheiding van zuren via de nier.
Buffering is mogelijk via eiwitten, bicarbonaten en fosfaten in het bloed. Deze kan stijgen door lichaamstraining. Een voldoende hoge basenreserve is levensnoodzakelijk en is een maatstaaf voor een goede gezondheid.
|
Verzuring |
|
Een goede ademhaling kan de bloed pH-waarde beïnvloeden en een acidose verhinderen. Bij een geforceerde ademhaling kan de pH-waarde constant blijven maar de buffercapaciteit kan snel dalen. Daardoor kan een locale acidose optreden. Bij een chronische overbelasting kan een zuureleminatie niet meer optreden. Bijna alle aan de stofwisselingsdeelnemende enzymen zijn pH afhankelijk.
Verzuring van het grondsysteem kan optreden door:
- slechte voeding
- darmdysbiose (darmverstoring)
- ecologische invloeden
- infecties
- chronische ziekten
- tumoren
- stress
Hierdoor ontstaat een storing in het immuunsysteem en het vegetatief zenuwstelsel.
- Latente acidose
Hoe langer de acidose aanhoudt, des te geringer wordt het basenmengsel dat in het organisme in staat is om de homeostase (het in evenwicht zijn van alle functies in het menselijk lichaam) te behouden. Bij een pH-daling ontstaat er een toenemende structuurstarheid van de oververzuurde cellen. Rigide (starre) rode bloedcellen verhinderen de microcirculatie. Er ontstaat een reactieve ischemie (onvoldoende bloedtoevoer) die leidt tot een anaërobe verbranding waardoor er een verdere verzuring (melkzuur en andere) optreedt. Deze leidt uiteindelijk tot een locale acidose.
- Manifeste acidose
Een aanhoudende acidose leidt tot een manifeste acidose en een verergering van een chronische pathologie. Er ontstaat uiteindelijk een zuurcatastrofe die kan leiden tot een hartinfarct of een apoplexie (beroerte) na een jarenlange afbouw van de buffercapaciteit.
|
Oorzaken en gevolgen |
|
- Oorzaken van een acidose:
Honger, koorts, diarree, hypoxie (te laag zuurstofgehalte) en doorbloedingsstoornissen, lichamelijke belasting (sport - zware arbeid), lever- en nierinsufficiëntie, diabetes mellitus (suikerziekte), intoxicatie (ethanol, kwikzilver ...), kaliummengsel, corticosteroïden, voedingsoorzaken (te veel koolhydraten, eiwitten door vlees en melk, zuur "locker" zoals alcohol en koffie). Een tekort aan basische rauwkost zal het probleem nog verder verergeren. Uiteindelijk leidt dit tot een darmverstoring die het probleem verder verergert.
- Uitscheidingsinsuffiëntie: (ontoereikende uitscheiding)
Pathologie ter hoogte van:
- de darm (darmverstoring)
- de huid (zweetproblemen)
- de nier (nierfunctiestoornissen)
- de long (te weinig CO2 uitademing)
- de maag (slechte functie van de maagwand)
- Door de acidose kunnen ontstaan:
- oververmoeidheid
- stressbeïnvloede overbelasting
- psychische overbelasting
- immuniteitsverzwakking, infecties, broze nagels en haar, cariës, tandvleesbloedingen
- chronische pijntoestanden waarvan, na degelijk onderzoek, geen oorzaak kan gevonden worden
- Noodventielen voor de zuuroverbelasting:
- tranenvloei
- fluor
- huidafscheidingen
|
Diagnose |
|
- Diagnose van de buffercapaciteit:
- lactaatbepaling bij sporters
- bloedgasanalyse
- kooldioxidebepaling
Deze bepalingen geven enkel een beeld van de extracellulaire toestand.
- Intra- en extracellulaire aciditeit:
De grens tussen beide is de celmembraan.
De diagnostische testen geven alleen informatie over het plasma zodat men geen beeld krijgt van de intracellulaire buffercapaciteit.
Een intercellulaire verzuring is in feite gevaarlijker. Deze pathologie kan niet gemeten worden en kan ook niet worden verholpen met een uitscheiding via de nier. Deze pathologie kan ook niet vastgesteld worden door een meting van de pH-waarde van de urine.
Een meeting van de intracellulaire pH kan gebeuren via de rode bloedcellen. Zuur-base set 2001 vol bloed en plasma. Of door een zuur-basetest van 24 uurs urine.
- Betekenis van oververzuring in de orthopedie:
Een wanverhouding tussen voeding en een zuur-base huishouding kan nagegaan worden via de diagnosetherapie volgens FX Mayer.
Bij een pathologie ontstaan:
- spierspasmen
- verhardingen, myogelosen (vorming van gelatineuze verhardingen in spierweefsel bij spierreumatisme)
- pijn ter hoogte van de handen, pezen, kapsel, gewrichten: m.a.w. wekedelen reuma, cellulitis…
- pH daling:
- Invloed op het skelet: fosfaat en calcium worden vrijgesteld; vandaar artrose en wervelzuilproblemen
- Centraal zenuwstelsel: capaciteitsstoringen
|
Therapie |
|
- Goede 'ontzurende' organen zijn een noodzaak:
- de longen met hun koolzuuruitscheiding
- de nieren met de uitscheiding van organische en anorganische zuren
- de huid door het (zuur) zweten
- de darmen door de stoelgang
- Drainage van het grondsysteem is nodig:
- Bij voorbeeld: vasten en drainerende therapie.
- Basetoevoer via de voeding:
- Een normale voeding bezit een zuuroverschot van 50 mval / dag. Dit overschot wordt via de nieren uitgescheiden, waardoor urine licht zuur wordt. Afhankelijk van de voeding kan de urine ook alkalisch zijn.
-
Bij een latente acidose bestaat er geen basentoevoer meer. Er treedt een constant zuuroverwicht op. In het bloed ontstaat er geen compensatoire vermindering meer van de bufferbase.
|
Voedingsanamnese |
|
De eenvoudigste weg om een mogelijk probleem van acidose op de sporen is de navraag naar de voeding.
Groenten, fruit en basische planten.
Verzurend eiwit uit vlees, vis, kaas, eieren en granen.
Een aantal zuren in bepaalde levensmiddelen bvb. citroen en appelzuur kunnen in het lichaam werken als base. Zo kan men met geringe vruchtensappen en zuurkool of andere zwakke zuren (schijnbaar paradoxaal) de basenhuishouding verbeteren.
Ook alkalisch mineraalwater is zinvol als basentherapie.
Bijkomende basentherapie:
- dieetvoeding is dikwijls onvoldoende
- darmstoornissen is de oorzakelijke grondziekte: kationen moeten in voldoende mate worden toegevoegd (mengsel van Na-, K-, Ca- en Mg-kationen) Natriumbicarbonaat kan tijdelijk als monotherapie worden gebruikt (niet als basentherapie).
- Bullnick's Vital tabletten: natriumbicarbonaat, kaliumbicarbonaat, magnesiumbicarbonaat, kaliumcitraat en natriumfosfaat.
- Alkala N
- Basofer Forte N tabletten
- Ontzuringszout volgens dokter Bösser
- Metz Aktiv- Kalhpoeder
- Ovocalcium Forte dragees
- Basica poeder.
- "Neukönigsförter" mineraaltabletten (Kalium, Zink, Mangaan, Fosfaat) zorgen voor een toename van de buffercapaciteit van het bloed.
- Plantaardige basensupplementen: algen (spirulina), brandnetel, tinkruid, aardappel en venkel kunnen als sappen of tabletten ingenomen worden.
Enkele voorbeelden:
Het is ook noodzakelijk om als patiënt een gezonde voeding aan te wenden. Het is te vermijden om een ziek lichaam nog meer te belasten door er een ongezond voedingspatroon op na te houden! Binnen deze uiteenzetting krijgt u nog een lijst aangeboden met aanbevolen en te mijden voedingsproducten en -tips.
|
Beschrijving |
|
"Aanbevolen" en "Te mijden" bij spier- en gewrichtspijnen:
- ALKALISERENDE VOEDING: (Basenoverschot, hoge pH)
- Groente: Knoflook, Asperge, Waterkers, Broccoli, Witlof, Kool, Wortel, Bloemkool, Selderie, Komkommer, Sla, Andijvie, Alfalfa, Zeegroente, Champignon, Spirulina (alg), Chlorella (alg), Aubergine, Koolrabi.
- Fruit: Appel, Abrikoos, Avocado, Banaan, Zwarte bes, Kers, Aalbes, Dadel, Druif, Grapefruit, Meloen, Nectarine, Sinaasappel, Citroen, Perzik, Peer, Ananas, Framboos, Aardbei, Tomaat.
- Eiwitten: Scharrelei, Cottage cheese vetvrij, Kipfilet, Organische yoghurt, Amandel, Tofu, Zonnebloempitten.
- Kruiden: Kaneel, Kerrie, Gember, Mosterd, Chili-peper, Zeezout, Miso,, Overige kruiden.
- Thee: Groene Japanse thee, Kruidenthee, Ginsengthee, Paardebloemthee, Brandnetelthee.
- Drank: Mineraalwater (niet koolzuurhoudend), Versgeperst fruitsap, Organische melk (ongepasteuriseerd), Groentesap.
- VERZURENDE VOEDING: (Zuuroverschot, lage pH)
- Vetten en Oliën: Avocado-olie, Maïsollie, Olijfolie, Lijnzaadolie, Sesamolie, Zonnebloemolie.
- Fruit: Veenbes.
- Granen: Rijstwafel, Volkorenwafel, Maïs, Rijst, Rogge, Tarwe.
- Zuivel: Melk, Kaas (van geiten- koe- of schapenmelk), Boter.
- Noten: Cashew, Pinda, Pindakaas, Walnoten, Pecan.
- Bonen: Doperwt, Spliterwt, Witte en bruine bonen, Sojabonen en -melk, Amandelmelk, Rijstmelk.
- Dierlijke eiwitten: Rundvlees, Schelpdieren, Eend, Vis, Wit vlees, Lam, Kreeft, Oesters, Varkensvlees, Konijn, Zalm, Garnaal, Tonijn, Kalkoen, Wild.
- Pasta: Noodles, Macaroni, Spaghetti, Overige deegwaren.
- Suikerwaren: Snoep, Honing, Stroop, Sacharine, Limonade, Suiker, Aspartaam, Alcoholica: Alle alcohol-houdende dranken.
- Geneesmiddelen en chemicaliën: Geneesmiddelen, Chemicaliën, Pesticiden.
|
Bron |
|
Natuurgeneeskunde voor orthopedisten (Hippokrates uitgeverij Duitsland)
Säure-Basen-Balance: dokter Eva-Maria Kraske.
Vertaling en bewerking: dokter M Segers en B Hermans.
Tekst ingezonden door B Hermans.
|
Ervaring |
|
Samen met klassieke medicatie gebruik maken van alternatieve middelen.
Sjögren, Raynaud, reumatoïde artritis, twee rugoperaties, een unieke nier, schildklierproblemen en zware depressies! Deze aandoeningen hebben er in de afgelopen jaren voor gezorgd dat ik een wandelende apotheek werd.
Als ik voor jullie mijn medicijnendoos open met daarin elthyrone 100µ, efexor exel, plaquenil, prednisolone, brexine, celebrex, diazepam, rivotril en trazolan zal je waarschijnlijk versteld staan hoe het komt dat ik nog kan functioneren.
Tja, medicatie is in sommige gevallen noodzakelijk.
Ondanks alles bleef ik kampen met een eindeloze vermoeidheid. Uit bed komen was een ramp, huishoudelijk werk nog slechter. 's Middags in bed was een "must" om daarna weer verder te kunnen.
Toen ik mijn arts in de fysische geneeskunde daarover aansprak, vertelde hij mij dat hij daar vroeger ook mee te kampen had. Als enige hobby had hij volksdansen. Toen hij constateerde dat mensen van 65 jaar nog omhoog sprongen en hijzelf de trap niet meer opkon is hij beginnen zoeken naar een oorzaak.
Op doorreis in Duitsland vond hij een boekje over de zuur-base-balans en nam het mee. Daarin stond vermeld dat een te zuur milieu kon zorgen voor zware vermoeidheid en andere ernstige aandoeningen.
Hij begon het pH-gehalte te meten van zijn urine en kwam tot de constatering dat die vrij laag was, namelijk 6. Volgens het boek kon hij die terug normaal - tussen 7 en 8 - krijgen door het innemen van Alkala N.
Dus waarom niet proberen. Na een periode van 3 maand begon hij zich terug fit te voelen. Het volksdansen stond weer op zijn lijst van favoriete bezigheden en bovendien kon hij, proefondervindelijk, zijn patiënten deze nuttige informatie meegeven.
Hij gaf me een doosje Alkala N mee om de proef op de som te nemen. De pH-waarde in mijn ochtendurine was 5! Ik belde hem op om deze uitslag door te geven. Hij schrok bij het horen van deze extreem lage pH-waarde en raadde mij aan om twee schepjes in te nemen verdeeld over de hele dag. Ik deed wat mij was opgedragen en 's avonds was mijn pH-waarde terug 7.
De volgende morgen was ze weer gezakt naar 5. Dus nam ik weer het nodige om de zuurtegraad te normaliseren.
Het heeft mij meer dan 6 maand gekost om de pH-waarde te stabiliseren, maar het bleek de moeite. Door het afnemen van die ellendige gewrichtspijnen kon ik terug mijn taken opnemen. Ik had zelfs de energie om de tuin te onderhouden zonder daarvoor te moeten boeten!
Deze spectaculaire evolutie heeft mij ertoe aangezet om alles over deze materie te lezen en er samen met dokter Segers een artikel over te schrijven.
Het is alleen jammer dat de klassieke geneeskunde die dingen naast zich neerlegt.
Bij mijn jaarlijks bezoek aan de nefroloog liet ik mijn artikels zien. Hij maakte me duidelijk dat hij dat allemaal al wist en schoof ze in één handomdraai opzij! Jammer.
Bea
(volledige naam en adres bekend bij de redactie)
|
Informatie |
|
Zie ook de links omtrent:
|
Opmerking |
|
Deze informatie werd aangeleverd door een patiënt.
De VRL vzw vermeldt dit schrijven o.a. om aan te tonen dat een andere invalshoek bij een aantal patiënten een verlichting kan brengen.
|