Documentatie
Leven met Reuma
Het probleem is dat aan reuma lijden een dominerende factor in het leven van de patiënt kan worden. Soms lijkt de ziekte ook het leven van de directe omgeving, het gezin, te domineren.
Het is soms ontmoedigend of moeilijk om "positief te denken". Niet iedereen heeft van nature een positieve instelling. Toch is het belangrijk een eigen manier te vinden om met het "echte" leven verder te gaan.
Het is normaal en natuurlijk dat er periodes zijn dat men zich ontmoedigd, boos, wrokkig, gefrustreerd, eenzaam of depressief voelt.
Een aantal dingen kan helpen de ziekte mee te verwerken: er over praten en denken, leren omgaan met stress.
Sommigen vinden zo iemand binnen hun geloofsgemeenschap indien de patiënt gelovig is, of binnen een stilte of meditatie groep. Anderen bespreken hun problemen met een professionele hulpverlener: een psychiater en/of psycholoog.
De beste persoon om mee te praten is wellicht iemand die ook reuma heeft.
De Vlaamse Reumaliga vzw organiseert regelmatig informatie- en contactdagen waarop patiënten met lot-genoten hun problemen en verhalen kunnen bepraten. Lotgenoten kunnen heel wat steun bieden juist omdat ze de problemen goed kennen en/of begrijpen.
Voor de andere gezinsleden is het immers ook moeilijk de ziekte te begrijpen en er mee om te gaan.
Een vereniging zoals 'Broers en zussen van personen met een handicap, ziekte of chronische aandoening' kan daar bij helpen.
Nadenken over welke gevoelens men werkelijk heeft en waardoor ze veroorzaakt worden.
Het zou kunnen dat er nog andere oorzaken zijn. En indien dit zo is, kan men misschien deze oorzaken aanpakken. Het is heel natuurlijk, vooral in een vroeg stadium van de ziekte, om alles aan te zien als "ongeneeslijk". Dat is niet noodzakelijk zo.
Het leren ontspannen kan helpen. Het zou kunnen dat verstrooiing, iets doen waar men werkelijk in opgaat en waar men plezier in heeft, de beste vorm van ontspanning is.
Men kan een relaxatietechniek, autogene training, aanleren. Er bestaan relaxatiemethoden die, eens dat men ze beheerst, stress niet alleen verminderen maar ook voorkomen. Een aantal therapeuten en kinesitherapeuten kunnen relaxatietechniek aanleren.
Vele huisartsen kunnen zelf erg goed luisteren. Het zou kunnen dat een antidepressivum of een kalmeringsmiddel wordt voorgeschreven voor een bepaalde periode of tot het ergste doorstaan is en andere oplossingen gevonden werden.
Kalmeringsmiddelen en slaappillen kunnen, indien ze gedurende een lange tijd genomen worden, een afhankelijkheid veroorzaken.
Antidepressiva hebben dan weer enige tijd nodig voordat ze werken. Al bij al, of de patiënt nu medicatie aanvaardt of niet, hij heeft steun nodig.
Een relaxatietherapie of autogene training, kan helpen.
Soms is een herscholing noodzakelijk.
Een aantal organisaties helpen de anders-validen bij het zoeken naar een gepaste integratie. Voorbeelden zijn:
-
Het Vlaams Fonds voor Sociale Integratie van Personen met een Handicap (VFSIPH) helpt bij het zoeken naar
een oplossing en zorgt zo nodig voor financiële tussenkomst.
Zo komt het Vlaams Fonds o.a. tussen in de kosten van diverse hulpmiddelen die de integratie in de maatschappij verhogen. Denk hierbij aan aanpassingen van woning, wagen, arbeidspost, arbeidsgereedschap...
De adressen vind je op de website van VFSIPH of bij uw ziekenfonds. -
CARA, Haachtsesteenweg 1405, B-1130 Brussel, 02 244 15 52
Deze organisatie helpt personen met een handicap bij het zoeken naar een gepaste oplossing om hun mobiliteit te verhogen. Na een onderzoek doet zij voorstellen omtrent de aanpassing en/of uitrusting van de wagen van de minder-valide. De overheid aanvaard Cara als adviesorgaan en betaald na goedkeuring geheel of deels de aanpassingen terug. -
De parkeerkaart vervangt het betalend parkeren in een aantal gemeenten.
Zie ook in de handigids het hoofdstuk 11. De parkeerkaart en andere maatregelen betreffende gehandicapte automobilisten
