Documentatie
2. Artrosen: evolutie & gradaties
De artsen gebruiken daarvoor bijvoorbeeld de evaluatie-schaal volgens de beschrijving van Kellgren (1963).
- wordt het kraakbeen dunner.
In een verder stadium van artrose
- wordt het kraakbeen dunner en dunner
- ontstaan er een zwelling en een ontsteking van het gewrichtskapsel
- vormen er zich een botverdikking en een botverbreding aan de randen van het bot.
- Normaal gewricht behalve een minimale osteofyt.
- Duidelijke osteofytose op twee punten met minimale sclerose, goede gewrichtsspleet, geen misvorming.
- Matige osteofytose, beginnende misvorming van de beenuiteinden, vernauwde gewrichtsspleet.
- Grote osteofyten, misvorming van de beenuiteinden, vernauwing van de gewrichtsspleet, sclerose en cysten.
Figuur 1: Osteoartrose van de vingerkootjes
uit: Dequeker, J., Osteoartrose, Epidemiologie, KUL, 1985; ©
Figuur 2: Osteoartrose van het heupgewricht
uit: Dequeker, J., Osteoartrose, Epidemiologie, KUL, 1985; ©Pfizer
Als het inderdaad om een sterk toegenomen artrose van de heup gaat dan hebben de diverse vormen van alternatieve geneeskunde spijtig genoeg geen enkele zin. Het is mogelijk dat de beste behandeling zal bestaan uit het plaatsen van een volledige heupprotese, een ingreep die wellicht soms afschrikt doch die in meer dan 95% van de gevallen een uitstekend resultaat geeft wanneer ze uitgevoerd wordt door een bekwaam orthopedisch chirurg.
Blijkt de graad van coxartrose bij het radiografisch onderzoek niet uitgesproken te zijn dan kan uiteraard wel geprobeerd worden, voorlopig althans, conservatief (behoudend) te behandelen. Men moet er dan vooral naar streven het gewricht zoveel mogelijk te ontlasten en te bewegen.
Dit kan door ondermeer gebruik te maken van een goede loophulp aan de tegenovergestelde zijde van de pijnlijke heup.
Het bewegen van de heup gebeurt onbelast. Men gebruikt bijvoorbeeld een hometrainer, men voert dagelijks een aantal mobiliserende oefeningen voor de heup uit, en zo meer.
Ook zwemmen kan gunstig werken. Men kan dan immers veel gemakkelijker bewegen.
De kinesitherapeut kan een aangepast oefenschema uitwerken.
Ontzwellende medicaties kunnen ook helpen doch uiteraard moet er dan goed gelet worden op eventuele maagklachten die bij het langdurig gebruik hiervan kunnen optreden.
In enkele uitzonderlijke gevallen kan een BMC onderzoek (botdensitometrie, een meting naar de hoeveelheid been) nuttig zijn. Het is een onderzoek om vast te stellen of er al dan niet een veralgemeende botontkalking bestaat. Een botscan heeft vooral zin wanneer vermoed wordt dat de toegenomen klachten ter hoogte van de heup het gevolg zijn van een botinfarct.
sclerose: verharding van weefsel;
botinfarct: opstopping van een klein slagadertje in de kop van de heup waardoor een gedeelte van het botweefsel zonder bloed valt en er een vrij plotse sterke toename van de pijn kan zijn.
- Een bursitis opzij van de heup mag niet verward worden met een artrose of een artritis van de heup die pijn veroorzaakt ter hoogte van de liesstreek, vóóraan het heupgewricht dus.
- Bijkomende informatie over artrose en functiestoornis die tendinitis en bursities kan uitlokken vindt u op de website van Oudijk.
- Zie ook: Algemene informatie over artrose.
- Zie ook: Gewricht.
- Zie ook: Links over Artrose
